Obietnica.

Bilety? O cholera, bilety!
Gorączkowo przewracałam rzeczy w torbie. Szlag, zgubiłam je!
Dziewczyny mnie zabiją. Oczy napełniły mi się łzami. Stałam jak sierota przed lotniskiem.


Rebell! Rebell jak dobrze, że jesteś! – nie ukrywając swojej radości przytuliłam dziewczynę.

-    Słuchaj, nie mam pojęcia gdzie są bilety- powiedziałam przerażona.

Rebell wybuchnęła głośnym śmiechem

-    Boże, Alka gdzie Ty masz łeb? Przecież mi je oddałaś, żeby nie zgubić – powiedziała dziewczyna nadal zanosząc się śmiechem.

Odetchnęłam z prawdziwą ulgą. Rebell miała rację. Przez ten wyjazd byłam strasznie zakręcona, ale i szczęśliwa.



O! Dotarła do nas reszta dziewczyn!

Lily, Zazu, Asika, Auri , wszystkie w komplecie !

Roześmiane i szalone jak zwykle.

-No, baby nie ma co się ociągać – poganiała nas Lily – Marzenia czekają!

Wszystko jasne. Udałyśmy się na odprawę i już po godzinie zajmowałyśmy miejsca w samolocie.

Na końcu po lewej stronie siedziałam ja oraz Zazusia, zaraz po prawej Rebell i LilyRain,
Przede mną i Zazu usiadły Asika i Auri.


Samolot wzbił się w powietrze. Przełknęłam ślinę i przymknęłam oczy.
Rebell włożyła słuchawki w uszy i odpłynęła, Lily zaś żywiołowo dyskutowała o czymś z Auri i Asikiem. Z rumieńców oblewających ich twarze, oraz szalonego chichotu wywnioskowałam, że obiektem rozmowy był nikt inny jak Preston Sharp .

Porozmawiałam chwilę z Zazu.

Popatrzyłam w okno. Chmury wyglądały jak wata cukrowa. –Teraz mogę już działać- powiedziałam do siebie, i zamknęłam oczy.

***                   

-    Alaaaa ! – wstawaj dziołcho, jesteśmy na miejscu ! – Asika próbowała mnie dobudzić- życie prześpisz, no wstawajjj – mówiła coraz głośniej.
- Tak, Tak już wstaję. – wycedziłam, półprzytomna podnosząc się z fotela.

Wyszłyśmy z samolotu.
Odetchnęłam pełną piersią.

-    Witaj Kalifornio – z udawaną powagą powiedziała Auri.

Wszystkie wybuchnęłyśmy gromkim śmiechem.

-    No to co babsy? Najpierw do hotelu a później....
-    Na podbój Searsa! – krzyknęła Rebell


Złapałyśmy taksówkę i pojechałyśmy do naszego tymczasowego miejsca zamieszkania.


***

-    Łaaaaaa, Baby! Raz, dwa, trzy wypakować się, zjeść coś i spadamy! – poinstruowała nas Zazu, po czym uciekła do swojego pokoju.
Po ok. 1godz. Byłyśmy gotowe do wyjścia.


Magiczne miejsce, a to tylko zwykły sklep. Pozory!

Cała grupa dziewcząt była wniebowzięta. Poprosiłam przypadkowego przechodnia o zrobienie nam zdjęcia.

-    To będzie pierwsza fotografia rozpoczynająca wielką przygodę – powiedziała Lily.

Weszłyśmy do środka.

Biegałyśmy, wędrowałyśmy pomiędzy tysiącami mebli, lawirowałyśmy wśród setkami rozwieszonych próbek zasłon.

To było coś a’la Michael Moloney, z tym że  razy  6 .

Nagle się zatrzymałam. Oglądałam się w wielkim lustrze.
Uda się? – zapytałam.

Otworzyłam oczy.

4 : 30.

Uda się, powiedziałam do siebie z przekonaniem.
Obiecuję.

Przewróciłam się na drugi bok i zasnełąm

                                                                                   Z UŚMIECHEM NA TWARZY


.....

nie bić prosze,napisane wcozraj o 1:30 w nocy
czuje ciepło do tego tekstu
proszę o opinie